Στην πλατεία Πανεπιστημίου στον Βόλο, στις 12 Σεπτεμβρίου, ο Συντονισμός Συλλογικοτήτων Βόλου Ενάντια στη Καύση Σκουπιδιών διοργάνωσε ένα πολιτικό πολιτιστικό φεστιβάλ που αποτέλεσε κάτι πολύ περισσότερο από μια εκδήλωση διαμαρτυρίας. Ήταν ένας ζωντανός χώρος μνήμης και αντίστασης, όπου οι αγώνες για δικαιοσύνη σε μεγάλες υποθέσεις της περιόδου συνδέθηκαν με ένα κοινό νήμα: την ανάγκη συλλογικής δράσης απέναντι στην αδικία και τη συγκάλυψη.
Οι δίκες που ανοίγουν
Η εκδήλωση είχε ως αφετηρία την υπενθύμιση δύο σημαντικών δικαστικών διαδικασιών που βρίσκονται μπροστά.
Στις 17 Σεπτεμβρίου δικάζονται 12 αγωνιστές, οι οποίοι κατηγορούνται για τη συμμετοχή τους στη μεγάλη διαδήλωση της 13ης Ιουνίου 2020 ενάντια στην καύση σκουπιδιών από τη Lafarge. Η υπόθεση αυτή, όπως τονίστηκε, δεν αφορά μόνο τους ίδιους τους κατηγορούμενους αλλά το δικαίωμα μιας ολόκληρης κοινωνίας να υπερασπίζεται το περιβάλλον και την υγεία της απέναντι σε ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα.
Στις 20 Νοεμβρίου, στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Καρδίτσας Καρδίτσας, παραπέμπονται έξι αστυνομικοί για τον βασανισμό του Βασίλη Μάγγου. Ο θάνατος του νεαρού ακτιβιστή, που ακολούθησε λίγες εβδομάδες μετά τον ξυλοδαρμό του, παραμένει ανεξίτηλο σημάδι της αστυνομικής βίας και του τρόπου που το κράτος επιχειρεί να συγκαλύψει ευθύνες. Η δίκη αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς αποτελεί δοκιμασία για τη Δικαιοσύνη.
Τα μεγάλα μέτωπα: Τέμπη, Πύλος, Παλαιστίνη
Το φεστιβάλ δεν περιορίστηκε σε τοπικά ζητήματα, αλλά άνοιξε τον ορίζοντα σε τέσσερα μεγάλα μέτωπα που συγκλονίζουν την κοινωνία:
- Το έγκλημα των Τεμπών, που ανέδειξε τη διαχρονική εγκατάλειψη του σιδηροδρομικού δικτύου και κόστισε δεκάδες ζωές.
- Το ναυάγιο της Πύλου, όπου πάνω από 600 πρόσφυγες χάθηκαν μπροστά στα μάτια των αρχών, με ευθύνες που παραμένουν αδιευκρίνιστες και βαριές.
- Η δολοφονία του Βασίλη Μάγγου, που αποτυπώνει τη σκληρότητα της καταστολής και τη μεθόδευση της συγκάλυψης.
- Η συνεχιζόμενη σφαγή στην Παλαιστίνη, που θέτει ξανά το ζήτημα της διεθνούς αλληλεγγύης και της ανάγκης να υψώνεται η φωνή των λαών.
Όπως τόνισαν οι ομιλητές, όλες αυτές οι υποθέσεις συνδέονται με ένα «κόκκινο νήμα»: τον κοινωνικό πόλεμο που διεξάγεται από τις δυνάμεις του κράτους και του κεφαλαίου σε βάρος των εργαζομένων, των νέων, των μεταναστών και κάθε καταπιεσμένου.
Η έννοια του κοινωνικού πολέμου
Η συζήτηση έφερε στο προσκήνιο τον όρο «κοινωνικός πόλεμος», που χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει το πώς οι πολιτικές αποφάσεις οδηγούν σε θανάτους και καταστροφές. Από τα εγκλήματα στα τρένα και στη θάλασσα μέχρι τις αστυνομικές επιχειρήσεις και την περιβαλλοντική καταστροφή, η καθημερινότητα αποκαλύπτει ένα πλέγμα πολιτικών που θέτουν το κέρδος πάνω από την ανθρώπινη ζωή.
Οι συλλογικότητες του Βόλου τόνισαν ότι ο ρόλος τους είναι να αναδείξουν αυτήν τη σύνδεση, να σπάσουν τον τοπικισμό και να ενδυναμώσουν τη συνολική αντίσταση. Το φεστιβάλ χαρακτηρίστηκε «σημείο επικοινωνίας και επανεκκίνησης» για την ενίσχυση της κινηματικής δράσης.
Η μνήμη ως εργαλείο αντίστασης
Ένα από τα κεντρικά μηνύματα της εκδήλωσης ήταν ότι το πένθος δεν είναι ιδιωτική υπόθεση. Το πένθος των οικογενειών των Τεμπών, της Πύλου ή του Βασίλη Μάγγου αφορά ολόκληρη την κοινωνία, γιατί προέρχεται από εγκλήματα που έχουν πολιτικές ρίζες.
«Η αδιαφορία είναι συνενοχή», ειπώθηκε χαρακτηριστικά, καλώντας τον κόσμο να μη μείνει θεατής. Η μνήμη, όταν γίνεται συλλογική, δεν περιορίζεται στο να τιμά τους νεκρούς, αλλά μετατρέπεται σε πράξη αντίστασης και εργαλείο πολιτικής αλλαγής.
Η πολιτική διάσταση
Το φεστιβάλ δεν δίστασε να θίξει και τις πολιτικές ευθύνες. Οι ομιλητές αναφέρθηκαν στις ευθύνες της κυβέρνησης για τη συγκάλυψη κρίσιμων στοιχείων στην υπόθεση των Τεμπών, για τις αντιφάσεις και τα ψέματα γύρω από την Πύλο, αλλά και για τη διαχρονική συνεργασία με καθεστώτα όπως του Χάφταρ στη Λιβύη, που τροφοδοτούν τα δίκτυα διακινητών.
Επισημάνθηκε ότι οι ζωές των ανθρώπων θυσιάζονται στο όνομα μιας «τηλεοπτικής πολιτικής» που δίνει έμφαση στην εικόνα και αποκρύπτει την αλήθεια. Από τα δελτία τύπου του Λιμενικού μέχρι τα πορίσματα που θάβονται στα συρτάρια, η συγκάλυψη αναδείχθηκε ως ο σταθερός μηχανισμός που διατηρεί το καθεστώς ατιμωρησίας.
Το φεστιβάλ ως κάλεσμα δράσης
Η εκδήλωση έκλεισε με κάλεσμα για κλιμάκωση των αγώνων. Οι συμμετέχοντες τόνισαν ότι η μάχη για δικαιοσύνη δεν μπορεί να δοθεί μόνο στις αίθουσες των δικαστηρίων, αλλά απαιτεί μαζική κινητοποίηση, κοινωνική πίεση και ενότητα δράσης.
«Ο δήμιος χτυπάει δύο φορές τη δεύτερη με τη λήθη», ειπώθηκε, υπενθυμίζοντας ότι η πιο επικίνδυνη ήττα είναι η σιωπή και η αποδοχή.
Το offnetwork στον Βόλο
Το offnetwork.gr βρέθηκε στον Βόλο και κατέγραψε από κοντά το φεστιβάλ που ένωσε τις μνήμες και τις φωνές σε μια κοινή κραυγή. Η πλατεία Πανεπιστημίου έγινε σημείο συνάντησης οικογενειών θυμάτων, ακτιβιστών, δικηγόρων και πολιτών που αρνούνται να συνηθίσουν την αδικία.
Το μήνυμα ήταν σαφές: οι ζωές που χάθηκαν δεν πρέπει να ξεχαστούν και η ευθύνη της κοινωνίας είναι να συνεχίσει τον αγώνα μέχρι να υπάρξει λογοδοσία.
© 2025 offnetwork.gr – Το περιεχόμενο ανήκει στο offnetwork. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση με σαφή αναφορά στην πηγή.
