Η Ουκρανία εφαρμόζει ένα οργανωμένο σύστημα πόντων για τις επιχειρήσεις με drones, που σύμφωνα με αξιωματούχους και διεθνή δημοσιεύματα έχει μετατραπεί σε μηχανισμό ανταμοιβών και ανταγωνισμού μεταξύ μονάδων. Το πρόγραμμα, που περιγράφεται από τον πρώτο αναπληρωτή πρωθυπουργό Μιχαήλο Φεντόροφ, επιτρέπει στις ομάδες να συγκεντρώνουν «πόντους» για επιβεβαιωμένα πλήγματα οι οποίοι εξαργυρώνονται σε τεχνολογικό εξοπλισμό μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας τύπου Brave1.
Σύμφωνα με τις επίσημες αναφορές, το σύστημα επεκτείνεται από επιχειρήσεις αναγνώρισης σε πυροβολικό και logistics, με τις μονάδες να ανταγωνίζονται σε πίνακες κατάταξης. Οι βαθμοί που αποδίδονται για κάθε ενέργεια έχουν αυξηθεί, όπως ο διπλασιασμός των πόντων για την εξόντωση πεζικού, σε μια προσπάθεια να ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα στο πεδίο. Ο Φεντόροφ χαρακτήρισε το φαινόμενο «αυτοενισχυόμενο κύκλο»: περισσότερα πλήγματα αποφέρουν περισσότερους πόντους, που οδηγούν σε νέες αγορές μέσων και αυξημένη επιχειρησιακή ισχύ.
Οι ουκρανικές αρχές υποστηρίζουν ότι το σύστημα προσφέρει πολύτιμα δεδομένα μάχης μέσω της υποχρεωτικής ανάρτησης βίντεο επιβεβαιώσεων, επιτρέποντας καλύτερη αξιολόγηση τακτικών και εξοπλισμού. Ωστόσο, στρατιωτικοί αναλυτές και διεθνείς οργανισμοί προειδοποιούν για τις ηθικές και στρατηγικές συνέπειες: η «παιχνιδοποίηση» της βίας, η συναισθηματική αποστασιοποίηση των στρατιωτών και η κλιμάκωση της χρήσης μη επανδρωμένων μέσων δημιουργούν νέα ερωτήματα για τα όρια της τεχνολογίας στον πόλεμο.
Από τη στρατιωτική σκοπιά, διοικητές που συμμετέχουν στο πρόγραμμα αναφέρουν ότι ο ανταγωνισμός ενισχύει την εκπαίδευση και τη συνεργασία, καθώς οι ομάδες μοιράζονται εμπειρίες και τεχνικές. Παράλληλα, καταγράφονται στοιχεία για την αυξανόμενη ενσωμάτωση τεχνητής νοημοσύνης, που καθοδηγεί την επιλογή στόχων και βελτιώνει την ακρίβεια των επιθέσεων, εντείνοντας ωστόσο τις συζητήσεις γύρω από την αυτονομία των οπλικών συστημάτων.
Το ζήτημα εγείρει διπλό ερώτημα: κατά πόσο τέτοια συστήματα μπορούν να βελτιώσουν την επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα χωρίς να υπονομεύουν τις διεθνείς αρχές ανθρωπίνων δικαιωμάτων· και σε ποιο βαθμό η τεχνολογική «χορηγία» πόντων μετατρέπει στρατιωτικές λειτουργίες σε μηχανισμούς κινήτρων που αλλοιώνουν την ανθρώπινη κρίση στο πεδίο της μάχης.