Η υπόθεση της βεντέτας στα Βορίζια παραμένει μία από τις πιο σκοτεινές και τραγικές σελίδες της κρητικής ιστορίας. Ήταν 27 Αυγούστου 1953, ανήμερα του Αγίου Φανουρίου, όταν το μικρό χωριό του Ηρακλείου συγκλονίστηκε από ένα αιματηρό ξέσπασμα που στοίχισε τη ζωή σε έξι ανθρώπους και τραυμάτισε άλλους δεκατέσσερις.
Το γεγονός, πρωτοφανές για την εποχή, ξεκίνησε με τη δολοφονία ενός δασοφύλακα από συγχωριανό του, κατά τη διάρκεια του πανηγυριού. Μέσα σε λίγες ώρες, η πράξη εκδίκησης μετατράπηκε σε ομαδικό μακελειό, καθώς οι συγγενείς των θυμάτων αντέδρασαν με απίστευτη αγριότητα: ανταλλαγές πυροβολισμών, χρήση πολυβόλων και, τελικά, ρίψη χειροβομβίδας σε σπίτι όπου θρηνούσαν νεκρό.
Οι συγκρούσεις άφησαν πίσω τους έξι νεκρούς, δεκάδες τραυματίες και ένα χωριό βυθισμένο στον φόβο και τη ντροπή. Η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια της Αθήνας το 1954, με δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, ενώ η κοινή γνώμη παρακολουθούσε συγκλονισμένη τις μαρτυρίες. Οι βασικοί υπεύθυνοι καταδικάστηκαν σε πολυετείς ποινές κάθειρξης, όμως η πληγή για τα Βορίζια έμεινε ανοιχτή για δεκαετίες.
Με τα χρόνια, το χωριό επιχείρησε να συμφιλιωθεί με το παρελθόν του. Το πανηγύρι του Αγίου Φανουρίου εξακολουθεί να γιορτάζεται, αλλά πλέον χωρίς ριπές, χωρίς αλκοόλ και με σιωπηλή αναφορά στα θύματα της τραγωδίας του ’53 ενός γεγονότος που σημάδεψε τη συλλογική μνήμη και τη λαϊκή ψυχολογία της Κρήτης.