Με ένα φορτισμένο κλίμα που θύμιζε σε όλους γιατί ο αθλητισμός είναι υπόθεση μνήμης και σεβασμού, πραγματοποιήθηκε στο γήπεδο «Γεώργιος Μητσιμπόνας» το τουρνουά στη μνήμη του Χαράλαμπου Μπλιώνα. Το offnetwork.gr βρέθηκε από νωρίς στον χώρο, καταγράφοντας όχι μόνο τις στιγμές των αγώνων αλλά κυρίως τη σιωπηλή συγκίνηση που συνόδευε την παρουσία παλαίμαχων ποδοσφαιριστών, ανθρώπων του αθλητισμού και της οικογένειας του αδικοχαμένου φιλάθλου.
Η Περιφέρεια Θεσσαλίας τίμησε επίσημα τη μνήμη του Μπλιώνα, με τον Αντιπεριφερειάρχη Σωτήρη Σουλούκο να παραδίδει αναμνηστική πλακέτα στην αδελφή του. Η στιγμή, σε πλήρη ησυχία από τους παρευρισκόμενους, ήταν η πιο έντονη εικόνα της βραδιάς και έδωσε τον τόνο ενός τουρνουά που είχε περισσότερο χαρακτήρα μνήμης παρά αγωνιστικής διάθεσης.
Στο χορτάρι συμμετείχαν οι Παλαίμαχοι της ΑΕΛ, του Δήμου Τεμπών και οι Βετεράνοι Θεσσαλονίκης. Παρά τον φιλικό χαρακτήρα, οι ομάδες έδειξαν διάθεση και ρυθμό, προσφέροντας όμορφες φάσεις και στιγμές νοσταλγίας στους παλαιότερους φιλάθλους. Η ΑΕΛ επικράτησε στους δύο αγώνες της ημέρας, όμως το αποτέλεσμα ήταν μάλλον η λιγότερο σημαντική λεπτομέρεια.
Πολλοί από τους παλαίμαχους που βρέθηκαν στο γήπεδο είχαν ζήσει τις δεκαετίες που σημάδεψαν την ιστορία του συλλόγου και μίλησαν με σεβασμό για τον Μπλιώνα και τη σημασία αυτών των πρωτοβουλιών. «Η μνήμη δεν είναι τυπική διαδικασία. Είναι χρέος», ανέφεραν χαρακτηριστικά άνθρωποι που συμμετείχαν στο τουρνουά, τονίζοντας ότι η βία στα γήπεδα δεν πρέπει να ξανακλέψει άλλη ζωή.
Η παρουσία του κόσμου ήταν ζεστή, με αρκετούς παλιούς φιλάθλους να παρακολουθούν τις φάσεις από το πλάι του γηπέδου και να συζητούν για την εποχή εκείνη, την ομάδα, τις φιλίες και τις απώλειες που άφησαν πίσω τους τα χρόνια.
Το τουρνουά ολοκληρώθηκε ήρεμα, με τους παίκτες των τριών ομάδων να ανταλλάσσουν χειραψίες και να δηλώνουν ότι η στιγμή της μνήμης είναι σημαντικότερη από οποιοδήποτε σκορ. Για τη Λάρισα, ο Χαράλαμπος Μπλιώνας παραμένει σύμβολο μιας εποχής όπου η οπαδική βία κόστισε μια ανθρώπινη ζωή. Για όσους βρέθηκαν στον Μητσιμπόνα, το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο: η μνήμη αυτή πρέπει να μένει ζωντανή